ابر سرور
DNS چیست – Domain Name Server
DNS چیست – Domain Name Server
DNS از کلمات Domain Name System اقتباس و یک پروتکل شناخته شده در عرصه شبکه های کامپیوتری، خصوصا اینترنت است. از پروتکل فوق به منظور ترجمه اسامی کامپیوترهای میزبان و دامنه، به آدرس های IP استفاده می گردد. زمانی که شما آدرس www.abrserver.com را در مرورگر خود تایپ می نمایید، نام فوق به یک آدرس IP و براساس یک درخواست خاص از جانب کامپیوتر شما صادر می شود، ترجمه می گردد.
DNS، یک “زبان اطلاعاتی توزیع شده” است که برروی ماشین های متعددی مستقر می شود (مشابه ریشه های یک درخت که از ریشه اصلی منشعب می شوند). امروزه اکثر شرکت ها و موسسات دارای یک سرویس دهنده DNS کوچک در سازمان خود می باشند تا این اطمینانایجاد گردد که کتمپیوترها بدون بروز هیچ گونه مشکلی، یکدیگر را پیدا می نمایند. در حالی که از ویندوز 2000 و ویندوز های بعد از آن به همراه اکتیودایرکتوری استفاده می نمایید، قطعا از DNS به منظور ترجمه اسامی کامپیوترها به آدرس IP، استفاده می شود. شرکت مایکروسافت در ابتدا نسخه اختصاصی سرویس دهنده DNS خود را با نام WINS طراحی و پیاده سازی نمود. سرویس دهنده فوق مبتنی بر تکنولوژی های قدیمی بود و از پروتکل هایی استفاده می کرد که هرگز دارای کارایی مشابه DNSنبودند. بنابراین طبیعی بود که شرکت مایکروسافت از WINS فاصله گرفته و به سمت DNS حرکت کند.
شاید شما این جمله را از زبان مدیران شبکه زیاد شنیده باشید که “اکتیودایرکتوری با DNS زندگی می کند”. بعد از معرفی اکتیو دایرکتوری در ویندوز2000، سیستم تحلیل نام دامن (DNS) به عنوان روش تحلیل نام پیش فرض در اکتیو دایرکتوری بوده است. تنظیمات DNS به طور صحیح، یک وظیفه حیاتی برای مدیران اکتیودایرکتوری می باشد، زیرا صحت و ادامه حیاط محیط اکتیودایرکتوری بیشتر به عملکرد DNS بستگی دارد.
در اغلب شبکه های پیشرفته و مدرن، از TCP/IP به عنوان پروتکل پایه و اصلی جهت ارتباطات بین سیستم ها استفاده می شود. تمام تجهیزات روی شبکه های IP، از یک شماره منحصر به فرد برای معرفی خود و موقعیت خویش در شبکه استفاده می نمایند که به آن آدرس IP گفته می شود. آدرس های IP دارای 4بخش می باشد که با نقطه از هم جدا می شوند، مانند 192.168.10.1.
یک روش دسترسی به منبع، استفاده از آدرس IP آن می باشد. به هرحال زمانی که یک سیستم کامپیوتری، منابع را با شماره های 32 بیتی شناساییمی کند، از کاربران نیز برای دست یابی به یک منبع انتظار نوشتن آدرس IP می رود، که این کار می تواند بسیار مشکل باشد. در اینجا است که نقش DNS نمایان می شود. DNS یک سرویس تحلیل نام به صورت توزیع شده است که تحلیل نام را در دامنه اکتیودایرکتوری امکان پذیر می سازد.
علاوه بر آدرس IP، تمام کامپیوترها نام میزبان را به هنگام نصب از DNS دریافت می کنند. اگرچه نام میزبان ها به شما در تعیین موقعیت و مقصد تجهیزات شبکه کمک می کنند با این حال نیاز است به یک مقدار قابل فهم برای کامپیوترها، ترجمه شوند.دلیل نیاز به DNS برگرداندن یک نام میزبان به آدرس IP آن می باشد. وقتی که یک کاربر یا برنامه کاربردی به یک نام میزبان کامپیوتر مراجعه می کند، DNS این نام میزبان را به آدرس IP مربوط به آن ترجمه کرده و اجازه عبور ترافیک به سمت مقصد صحیح را میدهد.
یکپارچگی DNS و اکتیو دایرکتوری
همانطور که ذکر شد DNS نیاز اصلی اکتیودایرکتوری است؛ به طوری که دامین کنترلر نمی تواند نقش خود را ایفا کند، مگر اینکه سرور DNS را روی ماشین خود و یا در جای دیگری از شبکه بتواند شناسایی کند.
لازم به ذکر است که DNS علاوه بر ترجمه نام به آدرس IP، نقش مهم تری نیز در عملکرد اکتیودایرکتوری ایفا می نماید؛ اکتیودایرکتوری برای فراهم نمودن یک Locator Sevice برای کاربران شبکه از DNS استفاده می نماید. این سرویس توانایی پیدا کردن سرور مورد نیاز برای ارائه خدمات خاص را برای کاربران فراهم می نماید. برای مثال، اگر یک کاربر برای وارد شدن به شبکه تلاش نماید، این سرویس، دامین کنترلر مربوطه را در همان سایت شناسایی و آدرس IP به همراه نام آن را برای ایستگاه کاری کلاینت فراهم می نماید.
به دلیل multimaster بودن سرویس های مدیریتی اکتیودایرکتوری، ممکن است سرویس های شبکه توسط یک سرور ارائه نشود، لذا locator service لازم می باشد. بنابراین مسائلی از قبیل تحمل خطا، افزونگی و توازن بار حتی در شبکه های کوچک مطرح می شود؛ چرا که این سرویس دسترس به دامین کنترلر و دیگر منابع را برای کاربر امکان پذیر می سازد. در بیشتر موارد، سازمان ها به نقش سرور DNS داخلی در ویندوز سرور 2008 اعتماد نموده تا تحلیل نام DNS را برای اکتیودایرکتوری فراهم نماید. در برخی از موارد، یک سازمان ممکن است از قبل یک سرویس DNS ثانویه، مانند سرویس BIND DNS –برای یونیکس- را در محل داشته باشد، البته در زمان توسعه آن باید مطمئن شویم که سرور DNS میتواند از رکوردهای SRV پشتیبانی کند. رکوردهای SRV در locator service ,DNSهای شناسایی کننده دامین کنترلر یا GC برای کاربران می باشند. بدون قابلیت تحلیل رکوردهای SRV، کاربران قابلیت احراز هویت از اکتیودایرکتوری را نخواهند داشت.
علاوه بر پشتیبانی از رکورد SRV، پیاده سازی های جدید DNS توانایی پشتیبانی از به روز رسانی پویا را نیز دارد، این قابلیت به کاربران اجازه می دهد تا اطلاعات خویش را به صورت خودکار در پایگاه داده DNS ثبت و به روز رسانی نمایند. برای مثال، در زمان اضافه شدن یک دامین کنترلر به یک جنگل، رکوردهای SRV و A مربوطه به، طور خودکار به پایگاه داده DNS افزوده می شود که این کار به وسیله به روز رسانی پویا برای به هنگام نگه داشتن locator service DNS انجام می شود. این قابلیت برای اکتیو دایرکتوری خیلی ضروری وحیاتی نیست؛ ولی فواید ناشی از آن، مدیریت ونظارت DNS را آسان نموده وروش مناسبی برای کمک به نگهداری پایگاه داده جاری می باشد.
DNS چیست – Domain Name Server
